Prvi stručnjaci iz zapadnih zemalja 1949. godine dolaze u našu zemlju i drže predavanja o rehabilitaciji na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Beogradu.
Ujedinjene nacije i Svetska zdravstvena organizacija 1950. godine usvajaju novu koncepciju rehabilitacije, baziranoj na učenju dr Hauarda Raska, koja se preporučuje svim zemljama koje imaju problem osposobljavanja invalida za rad.
Jugoslavija je među prvima potpisnica ugovora sa Ujedinjenim nacijama o prihvatanju i uvođenju nove koncepcije rehabilitacije, i traži pomoć za razvoj te delatnosti.
Iz Ujedinjenih nacija u Jugoslaviju dolazi dr Henri Kesler radi pružanja pomoći u izboru objekta za centar za osposobljavanje invalida za rad i tima stručnjaka.
Kao objekat izabrana je vila u Sokobanjskoj 13, koja je do tada služila kao dom za siročad „Saša i Tamara“, a za vođu stručnog tima izabran je dr Miroslav Zotović.
Vila u Sokobanjskoj 13
Stručni tim boravi u SAD radi usavršavanja u oblasti rehabilitacije i učenja engleskog jezika radi korišćenja literature i buduće saradnje.
Po povratku iz SAD stručni tim upućuje predlog Saveznom komitetu za narodno zdravlje za formiranje centra za osposobljavanje invalida za rad.
Avgusta meseca 1951. godine Savet za narodno zdravlje i socijalnu politiku Vlade FNRJ doneo je rešenje o osnivanju Centra za osposobljavanje invalida rada u Beogradu u Sokobanjskoj 13.
Vrše se poslednje pripreme za otvaranje centra (adaptacija objekta, opremanje) koji je otvoren i počinje sa radom 1952. godine.
Prvi direktor Centra za osposobljavanje invalida za rad u Beogradu dr Miroslav Zotović (1952).
Počinje publikovanje časopisa „Povratak u život“ 1953. godine.
U Centru za osposobljavanje invalida rada u Beogradu 1955. godine počinju kursevi za fizio i radne terapeute, koji traju do 1968. godine.
Maja meseca 1957. godine, na osnovu čl. 2. i 10. Osnovne uredbe o ustanovama sa samostalnim finansiranjem Savezno izvršno veće donelo je rešenje o osnivanju Saveznog instituta za rehabilitaciju.
Direktor Saveznog instituta za rehabilitaciju postaje dr Miroslav Zotović (1957).
Savezni institut za rehabilitaciju proglašen je za nastavnu bazu Medicinskog fakulteta Univerziteta u Beogradu 1960. godine za predmet fizikalne medicine i rehabilitacije.
U procesu decentralizacije vlasti 1967. godine nastaje preimenovanje u Institut za rehabilitaciju.
Za direktora Instituta za rehabilitaciju postavljen je dr Miroslav Zotović (1967).
dr. Miroslav Zotović
Tokom 1967. godine Republika Srbija vrši objedinjavanje delatnosti rehabilitacije tako što je izvršeno spajanje samostalnih zdravstvenih ustanova u Institutu za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju SR Srbije u Beogradu, Sokobanjska br. 13-17, i to Centra za cerebralnu paralizu, Instituta za rehabilitaciju, Zavoda za ortopedsku protetiku, Instituta za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju Medicinskog fakulteta u Beogradu i Balneoklimatološkog instituta.
U integraciji nastaje preimenovanje u Zavod za rehabilitaciju.
Za direktora OOUR Zavoda za rehabilitaciju u Institutu za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju SR Srbije u Beogradu ponovo je postavljen dr Miroslav Zotović (1968).
Dr Miroslav Zotović je preminuo 1969. godine.
Za direktora OOUR Zavoda za rehabilitaciju u Institutu za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju SR Srbije u Beogradu postavljen je dr Živojin Zec (1970).
Godine 1970. Institutu za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju SR Srbije pripojene su sledeće ustanove: Specijalna bolnica za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju u Melencima, Centar za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju u Starom Slankamenu, Specijalna bolnica za koštano-zglobnu tuberkulozu, ortopediju i reumatologiju ekstremiteta u Banji Koviljači i Zavod za lečenje i rehabilitaciju hroničnih internih bolesti u Vrnjačkoj Banji.
U znak sećanja na delo dr Miroslava Zotovića nastaje preimenovanje u Zavod za rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ 1971. godine.
Za direktora OOUR Zavoda za rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ u Institutu za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju SR Srbije u Beogradu ponovo je postavljen dr Živojin Zec (1971).
Uvodi se nagrada „Dr Miroslav Zotović“ (1972).
Počinje publikovanje časopisa „Rehabilitacija“ 1974. godine.
Za direktora OOUR Zavoda za rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ u Institutu za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju SR Srbije u Beogradu postavljen je dr Milovan Stevanović (1976).
Za direktora OOUR Zavoda za rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ u Institutu za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju SR Srbije u Beogradu postavljen je dr Petar Arežina (1984).
Za direktora OOUR Zavoda za rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ u Institutu za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju SR Srbije u Beogradu ponovo je postavljen dr Milovan Stevanović (1989).
Godine 1990. izvršeno je definitivno izdvajanje svih dotadašnjih OOUR-a iz Instituta za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju SR Srbije kada je Zavod za rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ postao ponovo samostalna zdravstvena ustanova.
Za direktora Zavoda za rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ u Beogradu ponovo je postavljen dr Milovan Stevanović (1990).
Za direktora Zavoda za rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ u Beogradu postavljen je dr Stevan Jović (1990).
Godine 1994, 28. januara, izvršena je preregistracija Zavoda za rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ radi usklađivanja sa zakonom o zdravstvenoj zaštiti.
Za direktora Zavoda za rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ u Beogradu ponovo je ppostavljen dr Stevan Jović (1994).
Godine 1997, 23. oktobra, odlukom Vlade Republike Srbije Zavod je dobio status Klinike (Rešenje o registraciji od 13-og februara 1998. godine).
Za direktora Klinike za rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ u Beogradu ponovo je postavljen dr Stevan Jović (1997).
Godine 1999, 24. marta, odlukom Nastavno-naučnog veća Klinika za rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ je proglašena za nastavnu bazu Medicinskog fakulteta u Beogradu.
